- Τεχνικές Su Jok
- Ιπποκρατικοί και κινέζικοί μεσημβρινοί
- Συμμετοχική Ρεφλεξολογία (Εφευρέτης της τεχνικής)
- Στοματοθεραπεία (Εφευρέτης της τεχνικής)
ΤΙ ΕΊΝΑΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΉ ΡΕΦΛΕΞΟΛΟΓΙΑ (ΣΥ.ΡΕ.)ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΔΙΆΦΟΡΑ ΤΗΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΉ ΡΕΦΛΕΞΟΛΟΓΙΑ (ΚΛ.ΡΕ.) .
Είναι μια συνεργατική τεχνική .Έχει ονομαστεί <Συ.Ρε> γιατί και ο πάσχων συμμετέχει στη θεραπευτική διαδικασία στο βαθμό, που κατά την διάρκεια της συνεδρίας συνειδητοποιεί το πρόβλημα και αποφασίζει να ενεργοποιήσει της ξεχασμένες μνήμες της ΑΥΤΟ’Ι’ΑΣΗΣ που υπάρχουν, και ,μέσα του, όπως και σε όλους μας επίσης .
Μια συνεδρία (Συ.Ρε) εφαρμόζει την μετεξέλιξη της (Κλ.Ρε.) στον 21ο αιώνα και εστιάζει στην προσπάθεια να παροτρύνει το μυαλό του πάσχοντα να ανασύρει στο παρόν την ενστικτώδη γνώση της αυτοθεραπείας που έχει απεμπολήσει από την βρεφική του, κιόλας, φάση της ζωής .
Το ένστικτο της αυτοθεραπείας έχει ουσιαστικά χαθεί στον Δυτικό Πολιτισμό, με του οποίου τις αρχές έχουμε διαπαιδαγωγηθεί και έχει αντικατασταθεί από το διαχειρίσιμο αρα κατευθυνόμενο αίσθημα της ισορροπίας. Όταν όμως κάτι ενστικτώδες ανταλλάσσεται με κάτι διαχειρίσιμο μένει ένα μεγάλο κενό. Στο Δυτικό κόσμο το κενό αυτό ωθούμαστε να το καλύψουμε μέσα από την κατανάλωση. Η κατανάλωση βασίζεται σαν ανάγκη στην αρχή της Ψευδοσεξουαλικότητας** (ΨΔΣ), η οποία μας απομακρύνει από την ενστικτώδη φύση μας και κατά συνέπεια διαστρέφει και το ένστικτο της αυτοθεραπείας του σώματος αντικαθιστώντας το με μια δήθεν ισορροπία, με άλλα λόγια η απομάκρυνση από το ενστικτώδες χαρακτηριστικό της αυτοθεραπείας διασκεδάζεται από τεχνητά δημιουργημένες ανάγκες, που το μόνο που κάνουν είναι να μας παραπλανούν και να δημιουργούν οργανική ανισορροπία υποσχόμενες το ακριβώς αντίθετο.
Το αποτέλεσμα είναι το ένστικτο της συστροφής -αυτοθεραπείας- του σώματος να μετατρέπεται σε αίσθημα διαστροφής και ανισορροπίας.
Η <Συ.Ρε> εργάζεται σε όλο το σώμα , για να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Και χρησιμοποιεί, πάντα σαν ξεκίνημα, την τεχνική της <ποδολογίας>. Δηλαδή, την ανάλυση του χαρακτήρα του ατόμου, επικεντρώνοντας κυρίως στο σχήμα των δακτύλων των ποδιών και γενικά του άκρου πόδα . Η συγκεκριμένη τεχνική μπορεί να καταδείξει τις ψυχογενείς τάσεις που στην πορεία της ζωής εξελίσσονται σε στρεβλώσεις σωματικές και ψυχικές. Και στην συνέχεια χρησιμοποιώντας συνδυασμούς από διάφορες τεχνικές δακτυλοπίεσης ( κλασική Ρεφλεξολογία , Ιπποκρατικούς και κινέζικους μεσημβρινούς, ώτορεφλεξολογία , Su–jok ,) και προσωπικά θεραπευτικά πρωτόκολλα που αναπτύσσονται και τελειοποιούνται συνεχώς , μέσα από συνεχή έρευνα που βασίζεται σε μια εντελώς νέα θεωρητική -φιλοσοφική προσέγγιση (αυτή της ΨΔΣ) που αφορά τις τάσεις που δημιουργούν τις κάθε λογής δυσαρμονίες στο σώμα. Και φυσικά ατελείωτη , περισσότερα από 20 χρόνια, πρακτική εξάσκηση).
Όταν πριν 20+ χρόνια ξεκίνησα την αναζήτηση μου πάνω στον ανθρώπινο πόνο και στο πως θα μπορούσα να τον απαλύνω δεν μπορούσα να φανταστώ που θα με οδηγούσε όλη αυτή η έρευνα . Όταν αποφάσισα ,να πάω στην σχολή ρεφλεξολογίας στην Αθήνα ,ένας καινούργιος κόσμος άρχισε να ανοίγετε μπροστά μου ,ο οποίος ναι μεν ήταν λυτρωτικός , με την έννοια του ότι με βοήθησε να αποκτήσω θεραπευτικές γνώσεις, αλλά και να ξεπεράσω τον φόβο της ευθύνης του να αγγίζω ένα σώμα που χρειάζεται βοήθεια και να προσπαθώ να δώσω λύση. Από την άλλη πλευρά όμως, κάτι ήδη είχε αρχίσει να επαναστατεί μέσα μου με την έννοια του ότι η όλη διαδικασία μάθησης που λάμβανα ναι μεν είχε αρχή ,μέση και τέλος ,πράγμα που για το σύστημα της Ρεφλεξολογίας ήταν το ζητούμενο, αν δεν έψαχνες για κάτι παραπάνω , ένα τέλειο <κουστούμι>, αλλά για την δική μου αντίληψη ,του τι εστί θεραπεία ,,αυτό το <κουστούμι> το ένοιωθα πολύ στενό και άβολο πάνω μου .
Έτσι από το δεύτερο χρόνο της σχολής άρχισα να χρησιμοποιώ και τα δυο μου χέρια δουλεύοντας ταυτόχρονα και παράλληλα και στα δυο πόδια των συμμαθητών μου .
Φυσικά υπήρξαν αντιδράσεις από την πλευρά των καθηγητών μου ,και καλά κάνανε, γιατί έπρεπε να διαφυλάξουν ένα ολόκληρο σύστημα που έδινε ,αργά μεν ,αλλά σαφή αποτελέσματα . Δεν τους κατηγορώ .Την όλη όμως κατάσταση είχα την δυνατότητα, λόγο μεγάλης εμπειρίας με την ορειβασία ,να την παραλληλίσω με την πορεία ενός ορειβάτη μέσα στα βουνά ..
Η πορεία μου πριν την σχολή έμοιαζε με αυτή ενός ορειβάτη που περπατάει στο βουνό χωρίς πυξίδα, μόνο με την διαίσθηση ,και με το που έπιανε ομίχλη ‘η σταμάταγε , ‘η συνέχιζε και στο τέλος χανόταν .
Η τεχνική της ρεφλεξολογίας ,από την άλλη ,είναι σαν ο ορειβάτης να έχει πυξίδα ,αλλά να μην έχει πλήρη γνώση της χρήσης της .
Αν σε πιάσει ομίχλη στο βουνό το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να βγάλεις το χάρτη και την πυξίδα για να προσανατολιστείς . (πριν την εμφάνιση του GPS)
Αλλά εδώ είναι η διαφορά ανάμεσα στην <Κλ.Ρε.> και στην <Συ.Ρε>.
Η πρώτη είναι σαν να προσπαθείς να προσανατολιστείς στοχεύοντας μόνο σε ένα σημείο κάπου μακριά σου ,πιθανόν σε μια κορυφή που θέλεις να καταλήξεις .
Αλλά αυτό ναι μεν σου δίνει την αίσθηση της κατεύθυνσης που πρέπει να ακολουθείσης αλλά σε καμιά περίπτωση δεν σε βοηθά να καταλάβεις που ακριβώς βρίσκεσαι σε σχέση με τον στόχο σου, και βέβαια πάλι δεν είναι σίγουρο αν πας κατευθείαν ‘η απλά κάπως παράλληλα.
Η < Συ.Ρε.> όμως είναι σαν ο ορειβάτης να έχει πλήρη γνώση της χρήσης της πυξίδας χρησιμοποιώντας, το λιγότερο, δυο σημεία προσανατολισμού κάθε φορά , οπότε πάντα είναι γνώστης σε ποιο σημείο ακριβώς βρίσκετε ο ίδιος αλλά και προς τα που πρέπει να προχωρήσει, ποιος είναι ο ακριβής στόχος του εν ολίγης.
Το ίδιο συμβαίνει και με το ανθρώπινο μυαλό. Στέλνοντας δυο , ‘η και παραπάνω ,σήματα ταυτόχρονα από τα πόδια προς τον εγκέφαλο , αυτός (ο εγκέφαλος ) καταλαβαίνει το που ακριβώς το ένα από τα δυο παράλληλα σήματα κωλάει ,γιατί πλέον έχει εκπαιδευτεί μέσα από το σύστημα της <ΨΔΣ> σε ένα μόνιμο κυνηγητό της ισορροπίας, και σπεύδει να διορθώσει το πρόβλημα (την ανισορροπία) . Η τεχνική της <Συ.Ρε> ΔΕΝ θεραπεύει !!! Απλά έχει την δύναμη να καταδείξει, πολύ γρήγορα , στον εγκέφαλο του πάσχοντα που ακριβώς βρίσκεται η ανισορροπία στο σώμα και ο εγκέφαλος αποφασίζει αν θα διορθώσει το πρόβλημα και ποσό γρήγορα.!! Και το λέω αυτό γιατί υπάρχουν πολύ που προτιμούν να υφίστανται τις όποιες επιπτώσεις στην καθημερινότητα τους από μια αρρώστια, παρά να την θεραπευόσουν και να χάσουν το θέατρο ελέγχου που τους δίνει την δυνατότητα η συγκεκριμένη αρρώστια να εξασκούν (υποσυνείδητα και ένα βαθμό εξουσίας )στους γύρω τους .
Στις αρχές του 19 ου αιώνα όταν η< Κλ.Ρε.> είχε αρχίσει να γίνεται γνωστή , για να στείλεις ένα γράμμα από την Ελλάδα στην Αμερική , Πχ, ίσως και να χρειαζόταν 4-5 μήνες για να φτάσει και να λάβεις πίσω την απάντηση.
Σήμερα υπάρχει το ιντερνέτ ,απλά, χρειάζεσαι κάποια λεπτά . Και αυτή είναι η διαφορά και στην πράξη ανάμεσα στην < Κλ . Ρε.> και στην< Συ.Ρε.>
Όταν δυσεπίλυτα προβλήματα όπως : εμβοές ,πρόωρη εμμηνόπαυση ,ταχυκαρδία, στραβισμός, πόνοι στην μέση ,και στον αυχένα ,ισχιαλγίες , ιγμορίτιδες , σεξουαλική ψυχρότητα και πολλά αλλά βρίσκουν λύση μέσα σε ελάχιστες συνεδρίες, τότε απλά μιλάμε για την αντίστοιχη ταχύτητα του ιντερνέτ στο χώρο των θεραπειών. Ιδανική για χρόνια δυσεπίλυτα προβλήματα όπως αποφόρτιση από τραυματικές και ενοχικές μνήμες λόγο κακοποίησης κάθε μορφής και βαθμού έντασης , Επίσης μυϊκές δυσανεξίες κάθε είδους και μορφής.
Κάθε είδους και βαθμού στραμπουλήγματα αρθρώσεων, όπως και αυχενικών κακώσεων και μέσης. Σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση (άστο να <κρυώσει> πρώτα ) προτιμώ να δουλεύω αυτών των ειδών τα τραύματα <ζεστά> πριν ακόμα ο εγκέφαλος παραδεχτεί το αναπόφευκτο του τραυματισμού. Χρόνιοι πόνοι γνώστης ‘η άγνωστης αιτιολογίας, ημικρανίες, επιθετικές ‘η κατατονικές συμπεριφορές (αν παίρνετε φάρμακα πρέπει να το δηλώσετε) όπως και ανορεκτικά ‘η βουκολικά σύνδρομα . Προβλήματα χρόνιου άγχους όπως και συνδρόμου χρόνιας υπερκόπωσης.
** Σαν ορισμός της (ΨΔΣ) (με την έννοια ότι το σεξ είναι ο τελικός στόχος ,σχεδόν, κάθε ανθρώπινης προσπάθειας ) προσδιορίζεται , οτιδήποτε δημιουργεί μια κατάσταση αναμονής στον άνθρωπο . Καταστάσεις που δημιουργούν την <ΨΔΣ> είναι το κάπνισμα, τα ηλεκτρονικά ναρκωτικά ,τα κλασσικά ναρκωτικά, το αλκοόλ , ο καταναλωτισμός, τα τατουάζ οι πορνοσελίδες Κ.Π.Α.. Σε όλες τις παραπάνω καταστάσεις υπάρχει το κοινωνικό ασυνείδητο άλλοθι, των όποιων φυσικών κινήσεων δημιουργούν στο ανθρώπινο σώμα. ,Αλλά στην ουσία το φυλακίζουν γιατί επιτρέπουν, μόνο ,την μισή κίνηση άρα δεν το απελευθερώνουν .Το φτάνουν μέχρι ένα σημείο (το σώμα) και μετά το βάζουν στην αναμονή .Επειδή όμως η ζωή τρέχει, αρχίζει να δημιουργείτε μια ασυνείδητη κατάθλιψη μέσα στο σώμα που σαν τελικό προορισμό ,από πλευράς οργάνων ,εστιάζει στην γλώσσα, τον πρωκτό, την μήτρα και τον προστάτη. Η<ΨΔΣ> υποστηρίζει την μεγάλη εσωτερική αντιπαλότητα (που είναι τεχνητή ,άρα μέχρις ένα βαθμό αναστρέψιμη) που κυριαρχεί στην καθημερινότητα υποδαυλίζοντας στον μέγιστο βαθμό τον διχασμό των προσωπικοτήτων . Ο διχασμός αυτός οριοθετείτε από τον βαθμό έντασης του εσωτερικού διαλόγου που καλλιεργεί ο κάθε ένας ατομικά μέσα του. Η <ΨΔΣ> περιχαρακώνει αυτή την οριοθέτηση . Από την μια πλευρά ,το σύστημα ,σε σπρώχνει να καταναλώσεις άκρως τοξικές και εθιστικές ουσίες και από την άλλη οι οποιεσδήποτε ουσίες που καταναλώνεις ουσιαστικά σε βάζουν σε μια κατάσταση αναμονής . Τα χρόνια περνούν ,η ζωή προχωράει ασταμάτητα, αλλά η αναμονή που οικειοθελώς έχουμε βάλει τον εαυτό μας – και πληρώνουμε για αυτή (την αναμονή) καταναλώνοντας – μας κρατάει πίσω με συνέπεια αυτή η χρονική δυσαρμονία να δημιουργεί μια μόνιμη ασυνείδητη κατάθλιψη η οποία είναι φυσικό με την πάροδο των χρονών να μεταφραστεί σε σωματικές αρρώστιες.
